Kocham życie, uważam, że potrafi być piękne same w sobie. Kocham nawet cierpienia, dramaty rodzinne, które są również człowiekowi potrzebne, żeby w swoim życiu mógł zrozumieć co jest ważne a co mniej ważne.

Tadeusz Chudecki: Mariusz był świetnym aktorem, kolegą i facetem. Choć byliśmy braćmi tylko w serialu, to z powodu Jego odejścia cierpię, jakbym stracił rodzonego brata …

Od zawsze interesowało mnie w życiu to, co niejednoznaczne, wielowymiarowe; starałem się unikać płaskich tematów i płaskich przestrzeni. Lubię też w sobie niewykorzystane jeszcze w pełni pokłady adrenaliny.

Myślę, że jakaś forma emigracji potrzebna jest każdemu z nas. To ona uczy poznawać na nowo, odkrywać znaczenia obcych do tej pory zapachów, słów: kochać, tolerować, dawać szansę przypadkowi, ryzykować... Jeśli choć raz przekroczy się tę granicę - nie ma już powrotu.

Uruchamianie nieznanych sobie wcześniej pokładów emocji jest w tym zawodzie najpiękniejsze, najbardziej fascynujące. Wychodzę z założenia, że człowiek do końca sam nie zna siebie. Dlatego aktorstwo jest tak ciekawe i zajmujące, że zmusza do ciągłego „kopania” w sobie.

Nie wierzę w opowieści pod tytułem: "Od dziecka wiedziałam, że będę aktorką". W moim przypadku wszystko zaczęło się w liceum, kiedy trafiłam do koła teatralnego, działającego przy Staromiejskim Domu Kultury.