-
-
A wszystko zacznie się od rozmowy Mostowiakowej z Ulą. Ewa wyzna pasierbicy, że - po kameralnym ślubie, który odbył się w szpitalu - nadal marzy o tym, by zatańczyć na swoim weselu. Ale jej mąż jest tak zajęty pracą, że o imprezie nie ma mowy.
- Wasz ojciec cały czas mnie zbywa - Mostowiakowa, rozczarowana, pokręci tylko głową. - Gdzieś dzwoni, coś załatwia, chodzi jak nakręcony, a żonę ma generalnie… w nosie! Z dziesięć razy obiecywał mi to zaległe wesele i za każdym... spektakularna klapa!
-
-
A siostry Mostowiak od razu ruszą do akcji! Najpierw dziewczyny zadzwonią do Anny:
- Mamy z Natką taką sprawę, a właściwie wielką prośbę… Kochana cioteczko, najlepsza na świecie...
- O nie, już się boję… No? O co tym razem chodzi?
A następnie wciągną do swojego planu Marka…
-
-
Kilka godzin później Gruszyńska poprosi Ewę, by pomogła jej podczas mierzenia ślubnej sukni. Mostowiakowa od razu zauważy w siedlisku piękne dekoracje… Ale kuzynka okłamie ją mówiąc, że to "próba generalna" przed jej weselem z Wernerem. Tymczasem Ewa zgodzi się… zastąpić manekin krawcowej.
-
-
Na prośbę Anny założy sukienkę, którą przyjaciółka - rzekomo - kupiła na swój ślub. Tak, by można było zrobić ostatnie poprawki. Jednak Gruszyńska, zamiast upinać szpilki, nagle wyśle ją z powrotem do ogrodu.
- O Boże, ale ze mnie gapa! Zostawiłam w ogrodzie aparat, przyniesiesz? Zanim zdejmiesz kieckę, zrobimy zdjęcie, tak będzie najprościej… Przecież nie będziesz się dziesięć razy przebierać… Biegnij, no ruchy!
