• 
• Po wizycie u lekarki, Olszewska wraca samotnie do domu. Poruszona i bliska łez… A Sandra, widząc minę przyjaciółki, od razu się niepokoi. - Jezus Maria… Zrobiłaś to?! Usunęłaś ciążę?! O Boże, czułam, że stało się coś złego, po prostu czułam…

• 
• - Uspokój się… Niczego nie zrobiłam! Agnieszka uśmiecha się i ostrożnie siada na kanapie. Wygląda jednak blado, a jej radość szybka znika…

• 
• W kilku słowach, Olszewska opowiada o wizycie u ginekologa. Jej ciąża jest zagrożona… - Pęcherzyk jest mały, za mały jak na ten tydzień ciąży. Nie widać zarodka…

• 
• Sandra jest w szoku. I za wszelką cenę chce przywrócić Agnieszce nadzieję: - A może coś źle policzyłaś? Może ta ciąża jest młodsza, niż ci się wydaje? I dlatego ten pęcherzyk jest taki mały?

• 
• Jednak "Żyleta" nie obawia się prawdy. Jako prokurator nauczyła się twardej walki - i teraz też nie zamierza się poddawać. - Sandra zrozum… Ja wiem dokładnie, kiedy to się stało. I mogę tylko czekać. Dostałam tabletki na podtrzymanie, zwolnienie lekarskie, mam leżeć...

• 
• - Nie wolno mi dźwigać, łazić, nic mi nie wolno! A i tak nie wiadomo, czy się uda… Super, nie? Lista lekarskich zaleceń jest długa. Ale Agnieszka podjęła już decyzję: chce urodzić zdrowe, szczęśliwe dziecko. Ofiarować mu swoją miłość i pokazać cały świat... Czy jej marzenie się spełni? I za kilka miesięcy usłyszy pierwszy płacz syna lub córki? Odpowiedź już wkrótce...