• 
• Zapraszamy na pierwszą część wyjątkowego fotostory. Pełnego ciepła, uczuć… I smutku - na myśl o zbliżającym się rozstaniu z Hanią.

• 
• Tuż przed Wielkanocą, Hanka wybierze się z dziećmi na wiosenny spacer - do Łazienek. Razem kupią pyszne lody, zaczną żartować… Ale kilka tematów będzie poważnych.

• 
• Hanka opowie dzieciom o swojej pracy dla Fundacji. A Natalka wyzna: - Wiesz, mamo… Kiedyś, jak dorosnę, chciałabym robić to samo, co ty. Pomagać dzieciom… W końcu, rozmowa zejdzie na temat Warszawy. I tego, że mieszkanie w nowym miejscu wcale nie jest łatwe.

• 
• - Nie jesteście już mali. Niedługo będziecie wchodzili w dorosłe życie… Zwłaszcza wy, dziewczyny - Hanka spojrzy na Ulę i Natalkę. - Grabina jest taką szczęśliwa oazą, bezpieczną wyspą, gdzie mogliśmy was wychowywać pod kloszem, trochę w izolacji od świata, od większych problemów… Ale baliśmy się, że ten sposób was skrzywdzimy.

• 
• - Chcieliśmy, żebyście weszli w życie zahartowani, odporni… I silni. Wiem, że was na to stać. I wiem, że ze wszystkim sobie poradzicie - Mostowiakowa pośle dzieciom ciepły uśmiech. - Jesteście najlepsi. I bardzo was z tatą kochamy. Nigdy o tym nie zapominajcie… Nigdy. Dzień później, cała rodzina będzie już w Grabinie - szykując się do świąt. A Hanka postanowi… "odmłodzić" dom.   

• 
• Zacznie od ogrodu - i sadzenia pięknych, wiosennych kwiatów. Lucjan, wzruszony, spojrzy na synową: - Tyle serca wkładasz w to, żeby odnowić i odkurzyć naszą starą, poczciwą Grabinę… - Tato, wiesz, ile ten dom dla mnie znaczy! Jaki jest dla mnie ważny. I dom, i to miejsce… - I właśnie za to najbardziej ci dziękuję, Haniu…

• 
• Tymczasem Marek zrobi żonie niespodziankę. Podbiegnie - i porwie Hankę w ramiona… - Ale ja jeszcze nie skończyłam! Co robisz?! - Zapraszam cię na spacer… Idziemy!

• 
• Malownicze brzozy, śpiew ptaków… Przechadzka będzie romantyczna. Ale Mostowiak narzuci takie tempo... Że Hanka o mało nie zgubi kaloszy. - Dokąd ty mnie właściwie prowadzisz?! - Do sadu. - Tędy? Do sadu? Chyba straciłeś orientację…

• 
• - Tylko raz straciłem orientację - Marek pośle ukochanej ciepły uśmiech. - Ale już wiem, że muszę trzymać twardo azymut. Na ciebie. A cała reszta sama się ułoży…  - Ładnie powiedziane. Hanka zatrzyma się i spojrzy mężowi prosto w oczy. - Może zasługuje nawet… na nagrodę?

• 
• W końcu, zakochani dotrą do sadu. A tam, Marek przekaże żonie dobre wieści:  - Dostałem awans i sporą podwyżkę. Łukasik zaproponował mi spółkę! Wiesz, co to znaczy? Że w końcu staniemy na nogi… Mostowiak zajrzy za drzewo - i "wyczaruje" romantyczny prezent. Bukiet kwiatów oraz naszyjnik… 

• 
• - To kamień księżycowy. Przeczytałem gdzieś, że przynosi spokój i harmonię. I najważniejsze: że chroni właściciela przed każdą złą przygodą - Marek pomoże Hance zapiąć naszyjnik. - Chcę, żebyś go zawsze nosiła, słyszysz? Żeby cię chronił. Bo jesteś moim największym skarbem. A chwilę później…

• 
• …Do sadu przybiegną dzieciaki! Z Mateuszem na czele. Junior przytaszczy z domu wielki magnetofon, włączy muzykę… I pośle ojcu radosny uśmiech:  - Fajnie wymyśliłem? Jak chcesz, to możesz teraz poprosić mamę do tańca!

• 
• Wiosna, nadzieja na lepszą przyszłość… Hanka z trudem ukryje wzruszenie. I w tańcu, mocno przytuli się do męża: - Wygrałam swoje życie… I wygrałam miłość. Najlepszą, jaka mogła mi się trafić! Radosne chwile nie potrwają jednak długo. Wieczorem, Mostowiakowa odbierze telefon od siostry…

• 
• Anna będzie przerażona. Z płaczem, opowie o kolejnych problemach ze szwagrem. I poprosi, by Hanka przywiozła jej pieniądze. Jeszcze tego samego dnia… I aż do Suwałk. - Twoja siostra jest skończoną egoistką! Jak może cię na coś takiego narażać?! Marek wybuchnie złością, ale Hanka zacznie siostry bronić. - Może, bo oprócz mnie nie ma nikogo!

• 
• - Zawiozę jej te pieniądze… I może wtedy ten drań zostawi ją w spokoju! Hanka, mimo protestów męża, od razu wsiądzie do auta. I nie zgodzi się, by Marek pojechał razem z nią. Kilka minut później, jej samochód zniknie w ciemnościach…

• 
• Co wydarzy się dalej? Czy podróż do siostry zakończy się tragedią? Odpowiedź już wkrótce…