• 
• Jagoda zacznie wypytywać Barbarę o swoją matkę i wyzna, że pragnie odszukać ojca… a do tego, że podejrzewa, iż jest nim tajemniczy mężczyzna z fotografii, którą znalazła w rzeczach Modrego.

• 
• - To zdjęcie zrobiono w czerwcu 84. roku. A ja urodziłam się w marcu 85. Myślę, jestem niemal pewna, że to jest mój ojciec... Ale nie mam pojęcia, gdzie mam go szukać. - To zdjęcie z pielgrzymki, więc może spróbuj porozmawiać z księdzem? Był wtedy wikarym… Może coś pamięta. Mnie się ten człowiek wydaje dziwnie znajomy...

• 
• Później za to Tadeusz namówi dziewczynę na kolejną „lekcję tańca”, która szybko zmieni się we flirt… i coś więcej. - Mówiłam, że ze mnie beznadziejny przypadek... - Nie ma beznadziejnych przypadków. Spokojnie, jeszcze raz, wyluzuj... Mamy dla siebie cały wieczór...

• 
• Tymczasem Klaudia wróci do przychodni, błagając Łukasza o pomoc oraz o kolejny masaż… i wykorzysta okazję, by w końcu się do chłopaka zbliżyć. - Gdzie dokładnie panią boli?

• 
• - Tutaj… Jeśli mogę... mam prośbę. Nie mów do mnie „pani”, to takie oficjalne... A ja, kiedy tu jestem, czuję się, jakbym była u przyjaciela!

• 
• Kalinowska też ruszy do akcji, na celownik biorąc tym razem… Artura! Korzystając z faktu, że Maria umówiła się na wieczór z Mają i na kilka godzin zostawiła męża samego. - Może dasz namówić się na kawę dziś po południu? Albo winko wieczorem? Marysia nie musi wiedzieć... Ostatecznie, wszyscy mamy swoje małe tajemnice… Jak Rogowski zareaguje na jej „awanse”?

• 
• Za to w finale: ciąg dalszy dramatycznej historii Nadii. Magda zostanie oficjalnie opiekunem prawnym małej i będzie gotowa dać dziewczynce nowy dom… Wcześniej w schronisku dla imigrantów pojawi się jednak Milena (w tej roli Katarzyna Fareniuk) – sąsiadka Nadii, która przywiozła ją do Polski i która wyzna Budzyńskim, że rodzice małej prawdopodobnie nie żyją.

• 
• - Nadia to sierota wojenna. - Cały czas powtarza, że jej rodzice żyją... - Matka była nauczycielką, któregoś dnia wyszła na zakupy i zaginęła. Ktoś podobno widział jej ciało w zbiorowej mogile... - A ojciec?

• 
• - Miesiąc wcześniej dostaliśmy informację, że zginął. Był lekarzem, walczył i pracował na pierwszej linii frontu. Ciała nie znaleźli... To była cudowna, kochająca się rodzina.(…) Nadia była ich oczkiem w głowie. Kiedy dowiedziałam się o śmierci Oleny, od razu pobiegłam do ich mieszkania. Nadia siedziała sama... Głodna, przerażona... Zabrałam ją ze sobą, nie mogłam jej tam zostawić...

• 
• Magda, cały czas wspierana przez męża, zawiezie w końcu dziewczynkę do Siedliska – jak najdalej od wojennego koszmaru, który przeżyła. - Bardzo tęsknię za mamą i tatą... - Wiem, kochanie, wiem... - Kiedy znowu zobaczę mamę?... Czasem myślę, że już nigdy... Że mama umarła. - Masz na imię Nadieżda... Po polsku to znaczy „nadzieja”. Zawsze trzeba mieć nadzieję, kochanie...

• 
• - Miałam pieska... ale był stary i umarł. Bardzo płakałam... Mama powiedziała, że jak się kogoś kocha, to nigdy się go nie straci... bo na zawsze zostaje w serduszku. A ja kocham mamę i tatę, więc nie mogę ich stracić... - Też tak myślę, kochanie...

• 
• Czy w Grabinie Nadia odzyska uśmiech? I jak wspólna opieka nad małą wpłynie na związek Magdy z Andrzejem? Odpowiedź wkrótce… tylko na antenie TVP 2, w premierowych odcinkach serialu – zapraszamy!