W serialu grasz Majkę, koleżankę Pawła. Jaka jest Majka?

Inteligentna, bystra, z klasą. Obserwuje świat, chłonie, jest delikatna. Na razie to ona do końca nie wie jaka jest. Cały czas poznaje siebie. Jak każdy z nas...

Chce próbować życia?

Oczywiście, że tak. Była od zawsze wychowywana w hermetycznych warunkach, więc jak by nie patrzeć to, co teraz dzieje się w jej życiu to skok na głęboką wodę. I to jej się podoba, ale wie, że jeszcze dużo przed nią.

Macie jakieś wspólne cechy?

Pewnie, że tak. Hm...

Inteligentna...?

(Śmiech) Tak, inteligentna, bystra... Oczywiście, że mamy wspólne cechy. Ja też chłonę życie, uczę się i jestem ciekawa świata.

A czym się różnicie?

Majka ma w sobie o wiele więcej spokoju niż ja. Jest bardziej powściągliwa w emocjach.

Kim dla Pawła jest Majka?

Koleżanką. Lubią się. Uważają się za atrakcyjnych ludzi, podobają się sobie...

Czy Paweł i Majka mogą sobie nawzajem pomóc?

Oczywiście, że tak. Ona się od niego na pewno może nauczyć życia, normalnego i soczystego. Może Majka sprowadzi Pawła na ziemię. Może Paweł dzięki niej zapomni o Madzi...

Co może z tej znajomości wyniknąć?

Nic nie wiadomo... Ile razy się tak zdarza w życiu, że ma się przyjaciela koło siebie, przez naście lat, a po jakimś czasie, jak wyjeżdża na miesiąc, na chwilę, dopiero sobie zdajesz sprawę z tego, jak ci go brakuje. Ja akurat znam taki przypadek wśród moich znajomych. Mieszkali ze sobą przez trzy lata pod jednym dachem - jak brat z siostrą. Po czterech latach on dostał pracę gdzieś dalej. Po miesiącu stwierdzili, że żyć bez siebie nie mogą. Kto to może wiedzieć jak będzie?

Scenarzyści...

Właśnie... (śmiech)

Jak przygotowywałaś się do tej roli?

Patrzyłam w jaki sposób Majka mówi, jak to przekładać na siebie. Lubię sobie zawsze rozpisać postać. Robię mały konspekt (śmiech) - jakie cechy charakteru ma postać itd. To się zawsze rodzi w głowie - obojętnie kim jest moja bohaterka - nawet Rachela z Wesela. Czytam tekst i wyłapuję szczegóły.

Jakie masz strategie uczenia się tekstu na pamięć?

Wzrokowe przede wszystkim, bo jestem wzrokowcem. Najpierw czytam tekst a później staram się go wypowiadać swoimi słowami, wprowadzam pewne poprawki i jakoś wchodzi do głowy. Dobrym sposobem jest też usiąść naprzeciwko swojego partnera i po prostu mówić. Człowiek łatwo wtedy zapamiętuje swoje kwestie.

Zapraszamy na ostatnią - czwartą część wywiadu z Laurą Samojłowicz. Tym razem macie szansę się dowiedzieć co jest dla Laury wyzwaniem, co to takiego „net” oraz dlaczego Laura, a nie Walentyna... Ciekawskich zapraszamy już teraz!

Rozmawiała:
Zuzanna Rzymanek